με παρακολουθούν.....

Ms imagine cup 2009

MIC2009

Αφιερωμένο εξαιρετικά...!

Αφιερωμένο στην πιο αγαπημένη μου ΠΕΝΤΑΔΑ....!

Hey teacher....!

Το 1979 οι Pink Floyd κυκλοφορούσαν την νέα τους δουλειά με τίτλο The Wall. Ένα δίσκο αρκετά περίεργο στον οποίο με τα τραγούδια τους τοποθετούσαν σιγά σιγά τούβλα στον τοίχο τους. Ετσι σε εκείνο το album τα τραγούδια 4, 6 και 14 ήταν αντίστοιχα τα τρία μέρη του Another Brick in the Wall... Την μεγαλύτερη λοιπόν επιτυχία σημείωσε το δεύτερο "τούβλο" με το γνωστό σε ΟΛΟΥΣ μας

Hey! Teachers! Leave them kids alone! 

Γιατί δασκάλους μίλαγε άραγε εκείνο το τραγούδι και έμεινε στην ιστορία; Μίλαγε για εκείνους τους δασκάλους που στο όνομα της εξουσίας και εκμεταλευόμενοι τον σεβασμό της κοινωνίας απέναντι σε αυτούς που ήταν απο τους λίγους τότε μορφωμένους καταπίεζαν τα παιδιά με πολύ άσχημο τρόπο!!! Σήμερα 29 χρόνια μετά οι δάσκαλοι οχι μόνο δεν προσπαθούν να επιβληθούν στις τάξεις αλλά πολλές φορές κάνουν και πράξη την επανάσταση που ζήταγαν οι Pink Floyd αφήνοντας τα ΠΑΙΔΙΑ τελείως μόνα τους!!! Αποτέλεσμα της όλης κατάστασης είναι η πλήρης απαξίωσης ενώς επαγγέλματος που ο Αριστοτέλης έλεγε οτι μας χαρίζει το ΕΥ ΖΕΙΝ..... Οι μαθητές σε "συνεργασία" τις παραπάνω φορές με τους γονείς κατηγορούν εώς και βρίζουν τους δασκάλους χωρίς ενδοιασμούς ξεχνόντας οτι είναι μέρος του προβλήματος και οτι με αυτόν τον τρόπο το επιδυνώνουν. Γιατι λοιπόν ένα παιδί 14 χρονών να παρακολουθεί μάθημα απο κάποιον δάσκαλο αν ο πατέρας του το προηγούμενο βράδυ συμφωνούσε μαζι του ότι είναι άθλιος δάσκαλος και τον έβριζε; Ενώ απο την άλλη πλευρά οι δάσκαλοι όσο βλέπουν αυτη την έλειψη σεβασμού προς τα πρώσωπα τους και την δουλειά που προσφέρουν γίνοντε όλο και χειρότεροι!!! Και τελικά τα σχολεία μας απαξιώνοντε όλο και παραπάνω μέχρι να κλέισουν οριστικά....!

Υ.Γ: Στην Ελλάδα έχουμε μια παροιμία που λεεί "Δάσκαλος που δίδασκε και λόγω δεν εκράτει ". Αφού λοιπόν έγραψα για δασκάλους θα αναφέρω και αυτό και ας είναι ψιλοάσχετο... Αυτή η παροιμία αναφέρετε γενικά σε ανθρώπους που δεν υλοποιούν στην ζωη τους αυτά που συμβούλευαν τους υπόλοιπους θα ήθελα να τονίσω λοιπόν ότι τις συμβουλές πρέπει να τις σκεφτόμαστε ακόμα και όταν έρχονται απο ανθρώπους που δεν τις κάνουν πράξη γιατί το νόημα μιας συμβουλής είναι να δίνεται με αγάπη σε κάποιον που θέλουμε να βοηθήσουμε και οχι να το παίξουμε έξυπνοι...!

Φόρος τιμής.....!

Μόλις γύρισα φίλοι μου απο ένα ταξίδι αστραπή στην πατρίδα μου (βλ. Κύπρο). Πήγα να αποχαιρετήσω για πάντα έναν άνθρωπο που στην ζωη του ήταν αγωνιστής και τίποτα δεν ήταν εύκολο για αυτόν... Αγώνας για την οικογένεια του, αγώνας για την πατρίδα του, αγώνας για τον θεό του!!! Προσευχήθηκα για την ψυχή του όσο περισσότερο μπορούσα και κάθε φορά που πήγαινα να σπάσω μπροστά στην σκληρή πραγματικότητα της μόνιμης απουσίας του ενα ρίγος με διαπέρναγε, τα πόδια μου έτρεμαν και το μυαλό μου γέμιζε σκέψεις... Είχα να διαλέξω ανάμεσα στα δάκρυα στεναχώριας και στον σεβασμό προς έναν αγωνιστή, είχα να αποφασίσω αν του άξιζε να κλαίω ή αν θα έπρεπε να είμαι χαρούμενος για αυτόν και να στέκομαι περήφανος απέναντι του μόνο και μόνο επειδή είμαι εγγονός του...! Πραγματίκα δεν ξέρω αν διάλεξα το σωστό, δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερα να δείξω την στεναχώρια που με κατέκλειζε και όχι τον θαυμασμό μου...

Όπως και να έχει αργά η γρήγορα όλοι μας θα φύγουμε απο αυτον τον κόσμο και τότε θα γίνει το τελευταίο ζύγισμα για το τι τελικά κάναμε κατα το πέρασμα μας απο τον κόσμο. Οχι άμεσα γιατι τότε κερδίζει πάντα το συναίσθημα και η στεναχώρια του αποχωρισμού λυγίζει τους ανθρώπους αλλά σε βάθος χρόνου αυτοί που πραγματίκα αξίζουν κερδίζουν τον σεβασμό και την αναγνώριση των έργων τους... Κατάλαβα λοιπόν μέσα απο τις σκέψεις μου οτι δεν είναι η επιτυχία αλλά ο αγώνας που θα μας βοηθήσει να κερδίσουμε αυτον τον σεβασμό!!! Ξέρετε κανείς δεν είναι τέλειος και ίσως πολλές φορές στον αγώνα μας να κάνουμε μικρά ή μεγάλα λάθη αλλά αυτά δεν αναιρούν την προσπάθεια μας να πετύχουμε κάτι καλό....

Παππού ας αναπαύσει ο θεός την ψυχή σου... Για μένα το μεγαλύτερο εγγόνι σου που φέρει το όνομα σου θα είσαι πάντα πρότυπο αγωνιστή γιατί ακόμα και αν έχανες μάχες όπως όλοι μας δεν το έβαλες ποτέ κάτω!! Όμως δεν ξέρω αν έχω τις ψυχικές δυνάμεις που εσύ είχες σε όλες τις μάχες που έδωσες!!!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ....!


Ελλάδα 2008....
Ελληνικά πανεπιστήμια.....
Έλληνες στα 20 τους χρόνια.....

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΙΣΟΝ ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ !!!!!!

Φωτογραφία απο την university press.

Πραγματικά αχάριστοι.....;

Σήμερα μίλησα με ενα παλικαράκι και το μυαλό μου γέμισε σκέψεις! Βασικά ενα κλίκ έγινε μέσα μου και κατάλαβα οτι τελικά κανένας δεν είναι πραγματικά ευχαριστημένος απο αυτά που έχει στην ζωή του!!! Το φιλαράκι μου, μου είπε για τα προβλήματα του και πόσο πολύ ανάγκη έχει να δεί τα όνειρα του να γίνοντε πραγματικότητα... Τι νομίζετε οτι θα ζήταγε ενας νέος 20 χρονών; Ενα αυτοκίνητο έστω και της κακιάς ώρας και μια ΚΑΛΗ κοπέλα να τον αγαπάει και να τον καρατάει αγκαλιά είναι η απάντηση του φίλου μου!!! Τόσο λίγα και όμως τόσο πολλά... Προσπάθησα να πείσω τον φίλο μου οτι υπάρχουν πολύ σημαντικότερα πράγματα να ασχοληθεί σε αυτήν την φάση της ζωής του όπως η σχολή του ή το να περάσει ξέγνοιαστες και όμορφες μέρες ως φοιτητής και οτι έχει πολλά πράγματα να τον κάνουν χαρούμενο όπως το οτι έχει την υγεία του αυτός και η οικογένεια του ή το οτι έχει την "πολυτέλεια" να ξυπνάει το πρωι, να καπνίζει τα τσιγάρα του και να βρίσκει πάντα κάτι να φάει οταν το στομάχι του αρχίσει να γκρινιάζει.... ΚΙ' ΟΜΩΣ μάλλον απέτυχα γιατί όλα αυτά τα έχει στο μυαλό του δεδομένα και κοιτώντας γύρω του βλέπει συνομίλικους του να έχουν πολλά παραπάνω με πολύ λιγότερη προσπάθεια απο αυτον!!!
Σκεφτόμενος λοιπόν ανακάλυψα πόσο πολύ μοιάζω μαζί του αφου τους τελευταίους δύο μήνες η ζωή μου έχει χαμογελάσει ουκ ολίγες φορές πολλά πράγματα που έχω ονειρευτεί έγιναν πραγματικότητα παραταυτα εγώ δεν κατάφερα να τα ΧΑΡΩ και να είμαι ευχαριστημένος γιατί κάτι μου έλειπε... Πόσο ΛΟΓΙΚΟ σας φαίνετε ενας άνθρωπος που στα 21 του με μηδέν λεφτά προσπαθεί με αξιώσεις και στήριξη πραγματικά έμπειρων ανθρώπων να στήσει επιχειρήσεις και να εξασφαλίσει την ζωή του πρίν καλά καλά τελεώσει τις σπουδές του να είναι πραγματικά στεναχωρημένος; ΚΑΘΟΛΟΥ απαντάω εγώ κι' ομως δεν μπορώ να το κάνω πράξη και ζώ μέσα στην στεναχώρια ενώ ο θεός μου δίνει πολύ παραπάνω απο αυτα που δίνει σε άλλους!!! ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ;;;

Ίσως και να είναι αλλά βρείτε μου κάποιον σε αυτή την ζωή που είναι πραγματικά ευχαριστημένος... Οι πλούσιοι μελαγχολούν γιατί θέλουν παραπάνω και φοβούντε μήπως χάσουν αυτά που έχουν, οι φτωχοί στεναχωριούντε επειδή δεν έχουν τις ανέσεις που θα ήθελαν, όσοι είναι μόνοι τους ψάχνουν το ταίρι τους και όσοι είναι δεσμευμένοι αναζητάν με κάθε τρόπο μερικές στιγμές "ελευθερίας"...! Ακόμα και αυτός ο πάμπλουτος ΣΚΡΟΥΤΖ ζεί μέσα στα παραμύθια αλλά δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος!!! Όλοι μας θα στεναχωρηθούμε όταν ακούσουμε στις ειδήσεις οτι κάπου υπάρχουν παιδιά που πεθαίνουν απο την πείνα αλλά πόσοι απο εμάς θα βοηθούσαμε ένα τέτοιο παιδί δίνοντας απο το υστέρημα μας; Ελάχιστοι νομίζω παρότι όλοι σχεδόν πολλές φορές έχουμε την απαίτηση να νοιαστεί για μας ολόκληρο το σύμπαν και δεν συγχωρούμε τον φίλο μας που όταν του τηλεφωνήσαμε ήταν απασχολημένος με κάτι άλλο!!! Πραγματικά λοιπόν είμαστε όλοι τόσο αχάριστοι η μήπως έτσι είναι η φύση μας; Η αλήθεια είναι κάπου στην μέση... Είμαστε όλοι μας άνθρωποι με όνειρα και στόχους. Όμως όπως πολύ καλά ξέρετε η συνήθεια είναι δεύτερη φύση με αποτέλεσμα για κάποιον που έχει συνηθήσει να ζεί υγιείς μέσα στα λεφτά οι στόχοι του είναι λογικό να βρίσκοντε πιο ψηλά απο κάποιον που δουλεύει μια ζωή για το φαγητό της επόμενης μέρας και να φαίνετε αχάριστος που δεν εκτιμάει τόσα που έχει. Το θέμα είναι οτι η αδυναμία να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα μας, είναι πρόβλημα για τον καθένα και μας γεμίζει στεναχώρια και άγχος. Το μόνο σίγουρο είναι οτι το να βάλουμε όριο στα όνειρα είναι λάθος αφού τότε αργά η γρήγορα θα αρχίσουμε να φθείρουμε όσα ήδη έχουμε κατακτήσει!!! Όμως θα πρέπει να μάθουμε να αξιολογούμε τις καταστάσεις και να φροντίζουμε να απολαμβάνουμε όσα έχουμε και να αναζητάμε αυτα που θέλουμε χωρίς όμως να ξεχνάμε οτι τίποτα δεν είναι δεδομένο και για κάθετι που έχουμε πρέπει να λέμε ευχαριστώ ακόμα και όταν κάτι αλλο μας λείπει υπερβολικά.....

Impossible is Nothing.....!



Για πολλοστη φορά στην μικρή μου ζωή ένα φιλαράκι με εξέπληξε ευχάριστα... Πρόκειτε για ένα πανέξυπνο παλικάρι που όμως ώρες ώρες νομίζο οτι δεν νοιάζετε για τίποτα. Παραταύτα φροντίζει κάθε τόσο να μου υπενθυμίζει οτι είναι υπερβολικά ψαγμένος και να με κανει να του πω χίλιες φορές ΜΠΡΑΒΟ!!!
Στο ψητό όμως! Σήμερα στο MSN του ο φίλος μου έχει βάλει Topic μια ατάκα του Oscar Wilde

"Αν πιστεύεις οτι μπορείς τότε ίσως να τα καταφέρεις, αν πιστεύεις οτι δεν μπορείς, έχεις απόλυτο δίκιο..."

Πόσο σημαντικο είναι στις μέρες μας να πιστεύουμε οτι μπορούμε;; Σε μια εποχή που ο ένας κοιτάει να πατήσει πάνω στο πτώμα του άλλου για να ανέβει λίγο πιο ψηλά και όταν η διάβρωση του φιλότιμου και της ντροπής είναι ήδη γεγονός πόσο σημαντικό ειναι να πιστέψουμε οτι μπορούμε;; Για μένα είναι απαραίτητο, είναι η αρχή και όπως έλεγαν και οι προγόνοι μας "Η αρχή είναι το ήμισι του παντός ". Αν πραγματικά πιστεύεις οτι μπορείς να κάνεις οτιδήποτε αυτόματα αποκτάς και την υπομονή, την αντοχή και οτιδήποτε είναι απαραίτητο για τον αγώνα σου. Απο την άλλη αν είμαστε επιφυλακτικοί τα μικρα εμπόδια φαίνονται τεράστια και συνήθος η προσπάθεια δεν ξεκινάει ποτέ.
Αποτέλεσμα αυτής της γενικής αλήθειας είναι η επικράτηση των ανθρώπων που στην ζωή τους είχαν το θράσος να πάνε κόντρα στην ΛΟΓΙΚΗ τους....
  • Τρελλοι οι Έλληνες το 1821....
  • Τρελός ο Στάλιν που έβαλε με το ζόρι τον λαό του Σταλινγκραντ να πολεμήσει τον υπερτατο Χιτλερ!!!
  • Τρελός και ο Γαλιλαίος επειδή πίστευε οτι η γή γυρίζει!
  • Τρελός ο Bill Gates το 1980 να πάει κόντρα στην Apple
  • Τρελός οποιοσδήποτε πιστεύει οτι μπορεί και παλεύει να πετύχει......
Και μέσα απο αυτή την γενική παράνοια ο κόσμος ΠΡΟΟΔΕΥΕΙ και τελικά ίσως ο μόνος λόγος που συμβαίνει αυτό είναι οτι την πίστη οτι ΜΠΟΡΟΥΝ και παλεύουν θυσιάζοντας χρόνο και χρήμα για να πετύχουν την έχουν ελάχιστοι, ενω οι παραπάνω απο μας αγωνιούμε να κρατήσουμε οτι έχουμε και μετά να ανέβουμε παραπάνω αλλά χωρίς να ρισκάρουμε και να κουραστούμε αλλα ξεχνάμε οτι πέραν της ζωής τίποτα αλλο δεν μας χαρίζετε...!