με παρακολουθούν.....

Ms imagine cup 2009

MIC2009

Φόρος τιμής.....!

Μόλις γύρισα φίλοι μου απο ένα ταξίδι αστραπή στην πατρίδα μου (βλ. Κύπρο). Πήγα να αποχαιρετήσω για πάντα έναν άνθρωπο που στην ζωη του ήταν αγωνιστής και τίποτα δεν ήταν εύκολο για αυτόν... Αγώνας για την οικογένεια του, αγώνας για την πατρίδα του, αγώνας για τον θεό του!!! Προσευχήθηκα για την ψυχή του όσο περισσότερο μπορούσα και κάθε φορά που πήγαινα να σπάσω μπροστά στην σκληρή πραγματικότητα της μόνιμης απουσίας του ενα ρίγος με διαπέρναγε, τα πόδια μου έτρεμαν και το μυαλό μου γέμιζε σκέψεις... Είχα να διαλέξω ανάμεσα στα δάκρυα στεναχώριας και στον σεβασμό προς έναν αγωνιστή, είχα να αποφασίσω αν του άξιζε να κλαίω ή αν θα έπρεπε να είμαι χαρούμενος για αυτόν και να στέκομαι περήφανος απέναντι του μόνο και μόνο επειδή είμαι εγγονός του...! Πραγματίκα δεν ξέρω αν διάλεξα το σωστό, δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερα να δείξω την στεναχώρια που με κατέκλειζε και όχι τον θαυμασμό μου...

Όπως και να έχει αργά η γρήγορα όλοι μας θα φύγουμε απο αυτον τον κόσμο και τότε θα γίνει το τελευταίο ζύγισμα για το τι τελικά κάναμε κατα το πέρασμα μας απο τον κόσμο. Οχι άμεσα γιατι τότε κερδίζει πάντα το συναίσθημα και η στεναχώρια του αποχωρισμού λυγίζει τους ανθρώπους αλλά σε βάθος χρόνου αυτοί που πραγματίκα αξίζουν κερδίζουν τον σεβασμό και την αναγνώριση των έργων τους... Κατάλαβα λοιπόν μέσα απο τις σκέψεις μου οτι δεν είναι η επιτυχία αλλά ο αγώνας που θα μας βοηθήσει να κερδίσουμε αυτον τον σεβασμό!!! Ξέρετε κανείς δεν είναι τέλειος και ίσως πολλές φορές στον αγώνα μας να κάνουμε μικρά ή μεγάλα λάθη αλλά αυτά δεν αναιρούν την προσπάθεια μας να πετύχουμε κάτι καλό....

Παππού ας αναπαύσει ο θεός την ψυχή σου... Για μένα το μεγαλύτερο εγγόνι σου που φέρει το όνομα σου θα είσαι πάντα πρότυπο αγωνιστή γιατί ακόμα και αν έχανες μάχες όπως όλοι μας δεν το έβαλες ποτέ κάτω!! Όμως δεν ξέρω αν έχω τις ψυχικές δυνάμεις που εσύ είχες σε όλες τις μάχες που έδωσες!!!

1 σχόλια:

tassos_23 είπε...

Αγαπητέ Bilia7,
Καταρχήν θα ήθελα να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια σε σένα και στους συγγενείς σου γιατί δεν παύει να είναι μια μεγάλη απώλεια, ειδικά για τα παιδιά του νεκρού.
Θα συμφωνήσω σε όλα τα λεγομενά σου, αλλά αυτό που θα ήθελα να σε συμβουλεύσω από την μεριά μου είναι να συνεχίσεις τον αγώνα σου και να σκέφτεσαι πάντα θετικά.Ο παππούς σου σίγουρα θα είναι εκεί ψηλά και θα σε βλέπει και σίγουρα θα σε στηρίζει και θα σου δίνει κουράγιο.Γιαυτο και εσύ να συνεχίσεις να τον σκέφτεσαι και κυρίως να μην ξεχάσεις τους αγώνες που εσύ ανέφερες.Σίγουρα αυτή την στιγμή οι αγώνες που έχει κάνει είναι πολ'υ μεγαλύτεροι από τους δικούς σου αλλά να κοιτάς και να σκέφτεσαι ότι υπάρχουν και πολύ δύσκολα μονοπάτια και αν εσύ εγκαταλείπεις από τωρα τι θα απογίνεις στο μέλλον. Σκέψου τον καφέ και τα μπαλάκια του τέννις και ο χρόνος είναι ο μεγάλος γιατρός.Σίγουρα κάτι ξέρει ο ΘΕΟΣ παραπάνω... Όλα είναι μια δοκιμασία. Προσπάθησε να την ξεπεράσεις και μην κολλάς σε στοιχειώδη πράγματα και σε πράγματα στα οποία δεν υπάρχει μέλλον γιατί είναι ένα μεγάλο πλήγμα.
Ο ΘΕΟΣ να σε έχει καλά και να σε φωτίζει και όλα να σου πάνε καλά στην ζωή σου